Met de trein naar Siberië!
07 jul. 2015
🇷🇺
vanuit Rusland
Dinsdag 7 juli: een wereld vol berken
Na een ongelooflijk slechte nacht - dit is de enige trein waarop je zeeziek kan worden - zijn Kim en ik aan onze tweede dag op de trein begonnen.
Het leven gaat hier zijn gewone gangetje en iedereen houdt zich bezig. Er wordt heel wat gelezen, vooral door mij ('Het meisje op de trein' van Paula Hawkins is trouwens een echte aanrader: hoewel
de karaktertekening van de verschillende personages soms wat door elkaar loopt, blijft het de hele tijd spannend). Kim kijkt door het raam met zijn camera in de aanslag terwijl hij de
kilometerpaaltjes in het oog houdt. Tot hiertoe wordt het landschap gekenmerkt door duizenden berken. Er wordt geconverseerd met medereizigers op de gang. Er worden vriendschappen gesloten in de
bar, na de eerste avond was al het Belgisch bier op ... Eigenlijk wordt er nagenoeg niets gedaan en toch lijken de uren (en de berken) voorbij te vliegen. Hoogst eigenaardig. Misschien komt het wel
doordat we verschillende tijdzones doorkruisen. Buiten gaat de tijd almaar sneller hoewel er op de trein gezapig volgens Moskou-tijd wordt geleefd.
Kim heeft wel wat moeite met het aantal stops dat door de trein wordt gemaakt. De trein stopt dikwijls maar enkele minuten. Mensen mogen dan op- en afstappen, maar een pauze om de benen te strekken
zit er niet in. Enkel tijdens langere stops mogen de nachtreizigers er even af. Dan kan Kim eindelijk roken, dat komt dus neer op gemiddeld vier keer per dag. Kim voelt zich dus genoodzaakt om
regelmatig een illegale rookpauze in te lassen op de verbindingsstukken tussen twee rijtuigen in. Eenzaam is hij daar nooit: klaarblijkelijk is het een ingeburgerd gebruik onder de Russen.
Ook de mode op de trein is op zijn zachtst gezegd 'speciaal'. Maandagmiddag stapte iedereen normaal gekleed op de trein. En nog geen twee uur later leek iedereen klaar te zijn voor een
vreemdsoortig pyjama/zwemfestijn. Traditioneel Russische klederdracht, zwembroeken, pantoffels, teenslippers, marcellekes, pyjama's: het passeerde allemaal de revue.
Onze medereizigers hebben allemaal hun eigen verhaal. De drie jongens uit Nederland die we al in Moskou waren tegengekomen besloten in een zat moment om deze reis te maken; Remco is gestart met een
soort wereldreis: hij wil eindigen in Indonesië omdat een van zijn grootouders daar werd geboren, maar via welke weg hij daar zal geraken weet hij nog niet.
De trein, een wereld op zich.
Reacties
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!
